0 present participle of force --
1 to make something happen or make someone do something difficult, unpleasant, or unusual, especially by threatening or not offering the possibility of choice: --
[ + to infinitive ] I really have to force myself to be nice to him.
[ + to infinitive ] You can't force her to make a decision.
Hospitals are being forced to close departments because of lack of money.
You could tell he was having to force back the tears (= stop himself from crying).
I didn't actually want any more dessert, but Julia forced it on me (= made me accept it).
I couldn't stay at their flat - I'd feel as if I was forcing myself on them (= making them allow me to stay).
You never tell me how you're feeling - I have to force it out of you (= make you tell me)!
forced strawberries
If the management wouldn't listen to their demands, they would have to force the issue by striking.
2 to use physical strength or effort to make something move or open: --
We can complete it step by step however long the road is and it can't be completed however short the road is if you don't even mark your footprint.
We kunnen het stap voor stap voltooien, hoe lang de weg ook is en het kan niet worden voltooid, hoe kort de weg ook is, als je niet eens je voetafdruk markeert.