fake แปลว่า

ความหมายของ fake ในภาษาไทย

• 0 a worthless imitation (especially intended to deceive); forgery -- ของปลอม

  • That picture is a fake.

• 1 a person who pretends to be something he/she is not -- เสแสร้ง

  • He pretended to be a doctor, but he was a fake.

• 2 made in imitation of something more valuable, especially with the intention of deceiving -- ที่ปลอม; เก๊

  • fake diamonds.

• 3 pretending to be something one is not -- ที่ปลอมตัว

  • a fake clergyman.

• 4 to pretend or imitate in order to deceive -- ปลอมแปลง

  • He faked his father’s signature on the cheque/check.